Philip Steinauer

W 1989 roku jeździł Renault 5 GTE Coupe dla Szwajcarii i stanął na podium w wyścigu La Roche – La Berra. W klasyfikacji generalnej zajął 9. miejsce w Mistrzostwach Szwajcarii z 28 punktami.

W wyścigu w Lignières, który nie był zaliczany do Mistrzostw Szwajcarii, wygrał, zdobywając pole position i najszybsze okrążenie.

W Mistrzostwach Szwajcarii w Slalomie odniósł trzy zwycięstwa i jedno drugie miejsce, każde z pole position i najszybszym okrążeniem.

W 1990 roku ponownie wystartował w Pucharze Szwajcarii Renault 5 GTE i został zwycięzcą Pucharu Renault ze 120 punktami. Wygrał siedem wyścigów, zdobywając osiem pole position i pięć najszybszych okrążeń.

Wygrał również cztery inne wyścigi torowe i górskie, które nie były zaliczane do Mistrzostw, zdobywając cztery pole position i trzy najszybsze okrążenia.

W 1990 roku wziął również udział w Mistrzostwach Szwajcarii w Slalomie i wygrał wszystkie 5 wyścigów, zdobywając pole position i najszybsze okrążenie.

W 1991 roku Philip Steinauer brał udział w całym sezonie Mistrzostw Szwajcarii Formuły 3, obejmującym wyścigi okrężne za granicą oraz wyścigi górskie. Formuła 3 to najwyższa krajowa kategoria wyścigowa.

Philip Steinauer zajął 7. miejsce w klasyfikacji generalnej Mistrzostw Szwajcarii w Samochodach Wyścigowych, co czyni go najwyżej sklasyfikowanym debiutantem.

W tym samym roku wziął udział w dwóch kolejnych wyścigach seryjnym samochodem Honda CRX, zdobywając dwa miejsca na podium i jedno pole position.