Riccardo Patrese

Riccardo Gabriele Patrese, geboren op 17 april 1954, is een voormalig Italiaans autocoureur wiens Formule 1-carrière duurde van 1977 tot 1993. Als veteraan van 256 Grand Prix-starts toonde Patrese opmerkelijke duurzaamheid en vaardigheid, wat hem een plaats opleverde bij de meest ervaren F1-coureurs in de geschiedenis. Hij bereikte de mijlpaal van 200 Grand Prix-starts tijdens de British Grand Prix van 1990 en werd later de eerste die 250 starts bereikte tijdens de German Grand Prix van 1993. Hij was een veelzijdige coureur en toonde zijn talent in verschillende teams, waaronder Shadow, Arrows, Brabham, Alfa Romeo, Williams en Benetton.

Patrese's Formule 1-carrière hoogtepunten omvatten zes Grand Prix-overwinningen, met een opmerkelijke overwinning tijdens de Monaco Grand Prix van 1982. In 1992, rijdend voor Williams, eindigde hij als runner-up in het World Drivers' Championship achter zijn teamgenoot Nigel Mansell. Hij behaalde ook de derde plaats in de kampioenschapsstand in zowel 1989 als 1991. Naast de Formule 1 nam Patrese deel aan het World Sportscar Championship met het Lancia fabrieksteam, behaalde acht overwinningen en eindigde als runner-up in 1982.

Voordat hij de Formule 1 betrad, toonde Patrese zijn racevaardigheid in de karting en won het Karting World Championship in 1974. Vervolgens promoveerde hij naar de Formula Italia, waar hij in 1975 tweede werd, en domineerde vervolgens zowel het European als het Italian Formula 3-kampioenschap in 1976. Zijn vroege succes effende de weg voor zijn Formule 1-debuut met Shadow in 1977, waarmee het begin werd gemarkeerd van een lange en succesvolle carrière in de motorsport.