Eric van de Poele

Eric van de Poele, urodzony 30 września 1961 roku, jest belgijskim kierowcą wyścigowym z różnorodną i udaną karierą obejmującą różne dyscypliny sportów motorowych. Najbardziej znany jest z udziału w 29 Grand Prix Formuły 1 na początku lat 90.

Podróż wyścigowa Van de Poele rozpoczęła się we Francuskiej Formule Trzy, zanim zdobył tytuły Belgijskiej i Beneluksu Formuły Ford. Przechodząc do Niemieckich Samochodów Turystycznych, w niezwykły sposób wygrał mistrzostwo w 1987 roku, nie zapewniając sobie ani jednego zwycięstwa w wyścigu. W tym samym roku osiągnął znaczący kamień milowy, wygrywając 24 Godziny Spa, dzieląc zwycięski samochód z Didierem Theysem i Jean-Michelem Martinem. Awansując do Formuły 3000, zajął czwarte miejsce w 1989 roku i drugie miejsce w 1990 roku, przygotowując grunt pod jego wejście do Formuły 1.

Jego kariera w Formule 1 obejmowała okresy w zespole Modena Lamborghini w 1991 roku oraz Brabham i Fondmetal w 1992 roku. Chociaż punkty wymykały mu się w F1, Van de Poele zademonstrował swój talent mocnym występem w Grand Prix San Marino w 1991 roku, gdzie przez krótki czas jechał na piątym miejscu. Po zakończeniu kariery w F1 odniósł znaczny sukces w wyścigach samochodów turystycznych i sportowych, w tym wielokrotne zwycięstwa w 12 Godzinach Sebring, Petit Le Mans i kolejne zwycięstwa w 24 Godzinach Spa, co dało mu łącznie rekordowe pięć zwycięstw.